PORKA

Składniki:

    - 2kg kartofli

    - 8 łyżek mąki

    - okrasa ze słoniny

    - sól i inne przyprawy

 

Sposób wykonania:

Ziemniaki ugotować w osolonej wodzie, odcedzić. Powoli ucierać, wysypując mąkę. Polać tłuszczem. Doprawić do smaku. Porkę dawniej gotowano bardzo często ponieważ była tanią potrawą. Przygotowywano w dużych sagach bo rodziny były duże. Kraszono porkę słoniną ze skwarkami, kto chciał popijał mlekiem

 

 

BLIMY CZYLI PLACKI ZIEMNIACZANE

Składniki:

     - 6 – 7 dużych ziemniaków

    - 1 cebula, 1 jajko

    - 2 – 3 łyżki mąki

    - sól, pieprz

 

Sposób wykonania:

Ziemniaki z cebulą zetrzeć na tarce. Całość odcisnąć i odlać płyn. Dodać jajko,  doprawić do smaku. Smażyć na oleju z dwóch stron. Posypać cukrem. Bliny to potrawa tania i smaczna, a smażona najczęściej na oleju lnianym, często w bogatych gospodach posypywano cukrem.

 

 

KAPUSTA KARTOFLANA

Składniki:

    - 3kg kartofli

    - zarobiony barszcz (4 kromki, chleb cebula, czosnek, 2 łyżki mąki żytniej, zalać przegotowaną wodą ze szczyptą soli, ok 1 litra – postawić w cieple na 24h)

    - słonina do kraszenia

    - sól, pieprz

 

Sposób wykonania:

Połowę kartofli posiekać w drobną kostkę, wypłukać z krochmalu. Zalać na kilka godzin wodą, następnie ugotować na pół miękko. Po ugotowaniu zalać zarobionym barszczem, zagotować i odstawić na pół godziny, odcedzić. Wymieszać z ugotowanymi pozostałymi ziemniakami i tłuszczem i przyprawami. Kapusta kartoflana z kartoflami lub grochem często gotowana, bo była tanią potrawą. Gotowano albo z grochem albo z tartymi ziemniakami, mimo nazwy kapusta była z ziemniaków zakwaszonych barszczem lub serwatką. Wykorzystywano również krochmal po wypłukanych posiekanych śrotokiem ziemniakach. Pokrojone ziemniaki wyczuwało się podczas jedzenia. Krochmal smażyło się na tłuszczu lub gotowało na mleku i powstawał budyń.

  

GRUSZCZOK

Składniki:

    - 1kg gruszek

    - 3 szkl. Mąki

    - 1 jajko

    - 0,5 łyżeczki proszku do pieczenia

    - 0,5 szkl. Cukru

 

Sposób wykonania:

Gruszki umyć, oczyścić z ogonków i szypułek, posiekać tasakiem, dodać pozostałe składniki i wymieszać. Przełożyć do blaszki i piec ok. 1 godziny. Gruszczoki pieczono z gruszek ulęgałek, które w dawnych czasach były w cenie, często za koszyk ulęgałek trzeba było kopać ziemniaki cały dzień.

 

PARZYBRODA

Składniki:

    - 500g białej kapusty

    - 300g ziemniaków

    - 80g słoniny

    - łyżka tłuszczu

    - łyżka mąki

    - kminek

    - majeranek

    - czosnek

    - sól, pieprz

 

Sposób przygotowania:

Kapustę oczyścić z wierzchnich liści i pokroić w kostkę, usuwając głąb i grube nerwy liściowe. Sparzyć wrzątkiem, odcedzić. Ziemniaki wyszorować, obrać i też pokroić w kostkę. Połączyć kapustę z  ziemniakami, zalać gorącą wodą, posolić, dodać szczyptę pieprzu i słoninę pokrojoną w kostkę, dusić pod przykryciem. Gdy warzywa będą miękkie, z tłuszczu i mąki zrobić rumianą zasmażkę, wlać do potrawy, wymieszać, zagotować. Doprawić czosnkiem, kminkiem i majerankiem. Parzybrodę gotowało się z kapusty białej, krojonej grubo, dodawało się grubo pokrojone kartofle. Nazwa pochodzi od tego, że kapusta podczas jedzenia parzyła w brodę.

 

BUROCZOKI

        Składniki:

            - 0,50 dag mąki (ile się wygniecie)

            - 3 średniej wielkości buraki

            - 1 płaska łyżeczka sody

            - 1 żółtko

            - 2 łyżki masła

            - 2 łyżki manny

            - cukier do smaku

       

     Sposób wykonania:

     Buraki zetrzeć na grubej tarce. Dodać pozostałe składniki, zagnieść wolne ciasto. Piec ok 50 minut w temperaturze 180 stopni. Ciasto tanie, łatwe i kolorowe.

  

KAPUŚNIAKI

Składniki:

    - liście z główki kiszonej kapusty średniej wielkości

    - 1,5 kg kapusty kiszonej

    - 0,30 dag kaszy jaglanej lub innej zgodnej z „gustem”

    - 0,20 dag słoniny

    - 2 cebule usmażone na złoty kolor na tłuszczu ze słoniny lub boczku   

    - sól, pieprz

 

Sposób wykonania:

Liście i kapustę wymoczyć by nie były bardzo kwaśne. Do kapusty dodać kaszę, tłuszcz i przyprawy. Farsz wkładać do liści kapuścianych i zawijać. Na dno garnka połozyć skórki ze słoniny. Układać kapuśniaki, przykryć liśćmi kapusty, zalać wodą. Gotować na wolnym ogniu ok 1,5 h. Kapusniaki robiono z liści kapusty kiszonej z kaszą jaglaną lub gryczaną, kraszoną słoniną lub jako postnie, olejem.

  

GROCH Z KAPUSTĄ

Składniki:

    - 500g kiszonej kapusty

    - 2 łyżki oleju

    - 250g łuskanego grochu

    - 2 cebule

    - kilka ziaren pieprzu i ziela angielskiego

    - liść laurowy

    - cząber

    - majeranek

    - sól

 

Sposób wykonania:

Groch umyć i namoczyć na noc w letniej przegotowanej wodzie. Następnego dnia ugotować w tej samej wodzie. Kapustę drobno pokroić, zalać wodą, wrzucić liść laurowy, ziarna pieprzu i ziela angielskiego. Gotować w odkrytym naczyniu 30 minut. Odcedzić. Dodać przesmażoną na oleju cebulę, przykryć i dusić jeszcze 20minut. Miękki groch przetrzeć przez sito lub zmiksować. Wymieszać z kapust, doprawić cząbrem i majerankiem. Potrawa łatwa, sycąca i tania. Gotowana była często w niedziele, bo wtedy było najwięcej czasu.

 

 

MARCHWIOKI

Składniki:

    - 2kg mąki

    - 10 dag drożdży

    - ¾ kostki masła lub margaryny

    - 1 litr mleka

    - 4 jajka

    - 2 łyżki oleju

    - 1kg cukru

 

Sposób wykonania:

Nadzienie – Marchew obrać, zetrzeć na dużych oczkach i posłodzić do smaku. Po 10 minutach odciskamy sok. Następnie dosypujemy mak i mieszamy.
Ciasto – Przygotować rozczyn z ciepłego ½ litra mleka i drożdży, dodać 25 dag cukru i 20 dag mąki. Pozostawić do wyrośnięcia. Następnie rozczyn dodajemy do pozostałej mąkli, wbijamy 4 jajka, pozostały cukier i 2 łyżki oleju. Wyrabiamy ciasto. Wałkujemy wykrawamy krążki, robimy małe pierożki i pieczemy. Dawniej marchwioki piekli na cieście chlebowym ( z żytniej mąki) co bogatsze gospodynie przegniatały to ciasto pszenną mąką. Marchew była przygotowywana z kaszą jęczmienną (drobną) albo jaglaną lub sama marchew. Z ego robiono duże pierogi i wsadzali do chlebowego pieca na łopacie do chleba. Teraz pieczemy na cieście drożdżowym z pszennej mąki i robimy mniejsze i wygodniejsze bo się kruszy i nie wypada farsz (marchew) ze środka. Trzemy marchew na tarce, a nasze prababcie siekały śrotokiem (siekacz w kształcie litery S)

 

Opowiadała Wrochna Wanda.